พระนามของพระเจ้าในพระคัมภีร์เดิม :
ในพระคัมภีร์เดิมมีวลีหรือคำเรียกพระเจ้า ที่พอจะแบ่งได้สามแบบใหญ่ๆดังนี้ 1. พระนามเฉพาะของพระเจ้า ในสมัยโบราณนั้น ชื่อของบุคคลมีความสำคัญยิ่ง เพราะชื่อจะบ่งบอกลักษณะนิสัย เอกลักษณ์ความเป็นบุคคลของคนนั้น ดังนั้นการที่พระเจ้าทรงสำแดงพระนามของพระองค์แก่ มนุษย์จึงเป็นเรื่องสำคัญมาก 1.1 เยโฮวาห์ (ยาห์เวห์) ปรากฏในพระคัมภีร์ฉบับฮีบรูประมาณ 6,800 ครั้ง พระนามนี้มาจากพยัญชนะฮีบรูสี่ตัว (Tetragrammaton) โดยปกติจะอ่านว่า "ยาห์เวห์" แต่สมัยหลังการเป็นเชลย คนอิสราเอลถือว่าพระนามนี้บริสุทธิ์เกินกว่าจะออกเสียง ดังนั้นทุกครั้งที่เขาอ่านพระคัมภีร์และพบพยัญชนะสี่ตัวนี้จะออกเสียงเป็น "อาโดนาย" สำหรับความหมายของพระนามนี้มีการตีความต่างกันเป็นสองอย่างคือ -- ก. มาจากคำกริยาฮีบรูปกติ ที่แปลว่า "เป็น" หรือ "ดำรงอยู่" ดังนั้นใน อพยพ 3:14 พระเจ้าทรงระบุเอกลักษณ์ของพระองค์เองว่า "เราเป็นซึ่งเราเป็น" หรือ "เราจะเป็นผู้ที่เราจะเป็น" หมายความว่า พระองค์ทรงเป็นผู้ดำรงอยู่และเป็นผู้ที่จะช่วยเหลือ -- ข. มาจากคำกริยาฮีบรูเดียวกันกับข้างต้น แต่เน้นที่ตัวผู้กระทำ ดังนั้นจึงเข้าใจว่า พระนามนี้มีความหมายว่า "เราเป็นเหตุให้ดำรงอยู่" นั่นก็คือ พระเจ้าเป็นพระผู้สร้างและผู้ครอบครองสรรพสิ่ง 1.2 ยาห์เวห์ สะบาโอท เป็นพระนามที่มาจากการประกอบคำนาม 2 คำต่อกัน มีปรากฏในพระคัมภีร์ฉบับฮีบรู 279 ครั้ง แปลเป็นภาษาไทยฉบับ 1971 ว่า "พระเจ้าจอมโยธา" มีความหมายว่า พระเจ้าทรงเป็นผู้บัญชากองทัพแห่งฟ้าสวรรค์ 1.3 เยโฮวาห์ ยิเรห์ (ยาห์เวห์ ยิเรห์) แปลว่า "พระยาห์เวห์จะทรงจัดเตรียม" อับราฮัมได้เรียกสถานที่ซึ่งพระเจ้าประทานแกะ มาเป็นเครื่องบูชาแทนอิสอัคด้วยพระนามนี้ เพื่อระลึกถึงพระคุณของพระองค์ (ปฐก.22:14) 1.4 เยโฮวาห์ นิสสี (ยาห์เวห์ นิสสี) แปลว่า "พระยาห์เวห์ทรงเป็นธงของข้าพเจ้า" โมเสสได้สร้างแท่นบูชาเรียกชื่อด้วยพระนามนี้ เพื่อถวายพระเกียรติแด่พระเจ้าผู้ประทานชัยชนะ แก่คนอิสราเอลเหนือคนอามาเลข (อพย.17:15) 1.5 ยาห์เวห์ ชาโลม แปลว่า "พระยาห์เวห์ทรงเป็นสันติสุข" หรือ "พระเจ้าคือสวัสดิภาพ" กิเดโอน เรียกแท่นบูชาที่สร้างขึ้นที่โอฟราห์ด้วยพระนามนี้ (วนฉ.6:24) 1.6 ยาห์เวห์ ชัมมาห์ แปลว่า "พระยาห์เวห์สถิตที่นั่น" หรือ "พระเจ้าสถิตที่นั่น" วลีนี้กล่าวถึงนครที่ผู้เผยพระวจนะเอเสเคียลเห็นในนิมิต (อสค.48:35) 2. พระนามทั่วไป 2.1 เอโลฮิม ปรากฏในพระคัมภีร์ฉบับฮีบรูถึง 2,500 ครั้ง เป็นคำพหูพจน์ของคำว่า เอโลอาห์ หมายถึง พระต่างๆที่คนต่างชาตินับถือ (อพย.20:3) แต่ส่วนมากใช้ในความหมายเอกพจน์ที่แสดงถึงความยิ่งใหญ่ เพื่อหมายถึง พระเจ้าเที่ยงแท้พระองค์เดียวของชนชาติอิสราเอล (ปฐก.1:1) 2.2 เอโลอาห์ ปรากฏเพียง 57 ครั้งในพระคัมภีร์ฉบับฮีบรู ส่วนมากพบในหนังสือโยบ เช่น โยบ 3:4 2.3 เอล ปรากฏกว่า 2,000 ครั้งในพระคัมภีร์ฉบับฮีบรู "เอล" เป็นชื่อของพระสูงสุดของคนคานาอัน "เอล" เป็นพระผู้สร้างและผู้ให้กำเนิดพระทั้งปวง ทรงมีอำนาจเหนือโลกมนุษย์และโลกฝ่ายวิญญาณ เมื่อคนอิสราเอลตั้งรกรากในคานาอัน พวกเขาก็รับขนบธรรมเนียมของเพื่อนบ้านและเชื่อมโยง พระยาห์เวห์ผู้ปลดปล่อยพวกเขาออกจากอียิปต์เข้ากับ "เอล" ในตำนานศาสนาของคานาอัน 2.4 เอล ชัดดาย แปลว่า "พระเจ้าแห่งขุนเขา" ใน อพย.6:3 เราพบว่า พระเจ้า (เอล) ของอับราฮัม อิสอัค และยาโคบ คือพระเจ้าผู้ทรงฤทธิ์ (เอล ชัดดาย) 2.5 เอล เอลยอน แปลว่า "พระเจ้าผู้สูงสุด" (ปฐก.14:18-19) ได้แก่พระเจ้าองค์ที่เมลคีเซเดค นมัสการที่เยรูซาเล็มซึ่งต่อมากลายเป็นกรุงเยรูซาเล็ม (ประมาณ 1,000 ปี ก่อน ค.ศ.) และภายหลังเมื่ออิสราเอลยึดครองเยรูซาเล็มแล้ว ก็ผนวก เอล เอลยอน เข้ากับพระยาห์เวห์ โดยเป็นพระนามหนึ่งของพระองค์ (สดด.47:2-3) 2.6 เอล โอลาม แปลว่า "พระเจ้านิรันดร์" นี่เป็นชื่อพระของคนคานาอันที่เมืองเบเออร์เชบา ต่อมาอับราฮัมก็เรียกพระยาห์เวห์ของตนว่า เอล โอลาม (พระเจ้านิรันดร์) (ปฐก.21:33) 2.7 เอล โรอี แปลว่า "พระเจ้าผู้ให้เห็น" หรือ "พระเจ้าแห่งการเห็น" ที่น้ำพุในถิ่นทุรกันดาร นางฮาการ์เรียกด้วยพระนามนี้เพราะพระองค์ทรงปรากฏแก่นาง และให้นางทราบถึงอนาคตของบุตรชาย (ปฐก.16:13-14) 2.8 เอล เอโลเฮ ยิสเรเอล แปลได้ว่า "พระเจ้า คือ พระเจ้าแห่งอิสราเอล" ดู ปฐก.33:19-20 แต่หลังสมัยโยชูวาเป็นต้นมา ก็ใช้วลี "ยาห์เวห์ พระเจ้าแห่งอิสราเอล" ดู ยชว.8:30 3. สมญานามของพระเจ้า 3.1 ในแวดวงสังคม อาโดนาย แปลว่า "เจ้านายผู้ยิ่งใหญ่ของข้าพเจ้า" คำนี้เป็นพหูพจน์ที่แสดงถึงความยิ่งใหญ่ เป็นคำเรียกที่ให้เกียรติและความนับถือแก่ผู้เป็นใหญ่ในสังคม เช่น กษัตริย์ สามี เจ้าของทาส ต่อมาหลังสมัยเป็นเชลย คำนี้ใช้เรียกแทนพระนามยาห์เวห์ในการนมัสการ 3.2 ในแวดวงการเมืองการปกครอง ได้แก่ กษัตริย์ (ยิ่งใหญ่เหนือพระทั้งหลาย) ใน สดด.95:3 ผู้พิพากษา (สากลโลก) ใน ปฐก.18:25 ผู้เลี้ยงแกะ ใน สดด.23 สมญานามเหล่านี้ บ่งบอกฐานะและบทบาทของพระเจ้าในการเป็นผู้ปกครองเหนืออิสราเอล 3.3 ในแวดวงครอบครัว เพื่อแสดงความสัมพันธ์แบบเครือญาติระหว่างพระเจ้ากับผู้นมัสการพระองค์ สมญานามเหล่านั้นได้แก่ บิดา (ฉธบ.32:6) พี่ชาย (กดว.1:12 ในชื่อของอาหิเยเซอร์ ที่แปลว่า พี่ชายของข้าพเจ้า คือ ผู้อุปถัมภ์) ญาติสนิท (พระผู้ไถ่ ใน สดด.19:14 ได้แก่ ญาติสนิทถัดมา ผู้มีหน้าที่ช่วยเหลือญาติด้วยกันให้พ้นจากความทุกข์ยากลำบาก ดู ลนต.25:25)
ไม่มีความคิดเห็น:
แสดงความคิดเห็น